Yoksulluğun getirdiği yaşam koşullarını hayatın her alanında sırtlarında taşıyor. Tandır fırını için 5 lira değerindeki yığın dolusu odunları 2 kilometre sırtlarında taşıyan kadınların yazdan kalan ayaklarındaki terlik ise gözlerden kaçmıyor.

Güneydoğu'da 1990'lı yıllarda köyden kente zorunlu göçün en fazla yaşandığı Diyarbakır'da yaşam koşulları kadın ve çocuklar için oldukça zor. Fiskaya Mahallesinde köy hayatını sürdürmek durumunda kalan kadınlar tandır yakacağını temin etmek için her sabah Dicle Üniversitesi kampüsene yol alıyor. Budanan çam ağacı dallarını toplayan yoksul kadınlar bedenlerinden ağır odunları sırtlayarak 2 kilometre yol gitmek zorunda kalıyor. Ağır yükü insan bedeni ile taşıyan kadınların ayağındaki tellik ise yoksulluğu yorumsuz ifade ediyor. 25 Kasım Kadına Yönelik Şiddet gününde 1 gün önce fotoğraf karesine giren bu iki kadın belki fiziki şiddet görmüyor, ancak sırtlarında zorla yük taşıtılarak çalışma şiddeti gördükleri bir gerçek. Çaresizliğin verdiği utangaç ile yüzlerini ve eşlerinin korkularından isimlerini saklı tutan iki kadın: "Fırın ekmeği alamıyoruz. Daha ekonomik olduğundan un alıp tandırda ekmek pişiriyoruz. Eşlerimiz odun almadığı için bizde çalı çırpıyı toplayıp sırtlamak zorunda kalıyoruz."diye konuştu.