Demirli Köyünde elektriği olmayan derme çatma bir evde sefalet içinde yaşayan Kulaksız ailesinin çocukları akşamları gaz lambasının önünde ders çalışıyor. Yaklaşık 6 ay önce Ergani Kaymakamlığının, ilçe merkezi ve köylerdeki ilköğretim okullarında eğitim gören, anne veya babası hayatta olmayan öğrencilerin en az bir hayalinin gerçekleştirilmesine yönelik hazırlanan; “Sen Hayalini Söyle Biz Gerçekleştirelim” projesi çerçevesinde Kaymakam Erdinç Yılmaz’a mektup yazarak evlerine elektrik hattı çekilmesini isteyen Kulaksız ailesinin 10 yaşındaki çocuğu minik Yunus, şimdi kurduğu hayalin gerçekleştirilmesini bekliyor. ilköğretim 2. sınıf öğrencisi olan Yunus, akşamları kardeşleriyle birlikte gaz lambası önünde ders çalıştığı evlerinin elektriğe kavuşmasını istiyor.

GAZ LAMBASI IŞIĞINDA YAŞIYORLAR

Demirli köyüne 2 kilometre uzaklıktaki derme çatma bir evde 6 çocuğuyla birlikte yıllardan beri elektriksiz yaşayan Mustafa Kulaksız, Kaymakam Erdinç Yılmaz’dan yardım istedi. Yıllardır elektriğe hasret kalan Kulaksız ailesinin evinde ne bir buzdolabı, ne televizyon ne de başka bir elektronik eşya bulunuyor. Eşini geçen yıl kaybeden Mustafa Kulaksız, çocuklarına hem annelik hem de babalık yapıyor. Kaymakam Yılmaz’dan yardım isteyen 60 yaşındaki baba Kulaksız; “6 çocuğumla birlikte burada zor şartlar altında ayakta durmaya çalışıyoruz. O kadar zor şartlar içindeyiz ki gerçekten anlatması çok zor. Çocuklarım akşamları gaz lambası önünde ders çalışıyor. Elektrik şebekesi evimizin 300 metre yakınından geçiyor. Buna rağmen karanlıkta yaşıyoruz. Karanlıktan bir an önce kurtulmak istiyoruz” diye konuştu.

BiR ÖKSÜZ HALA KARANLIKTA!

            Kendisi gibi ilköğretim öğrencisi olan Yakup (7) ve ana sınıfı öğrencisi Hatice (5) ile birlikte elektriği olmayan evlerinde akşamları gaz lambası önünde ders çalışan Yunus (10), aylar önce Kaymakam Erdinç Yılmaz’a yazdığı mektupta şunları dile getirmişti: “Sayın Kaymakamım, biz uzaklarda yaşıyoruz. Yaşadığımız yerde ne bir kimse ne de elektrik var. Elektriğimiz olmadığı için televizyonumuzda yok, buzdolabımız da yok. Buzdolabımız olmadığı için soğuk su içemiyoruz. Keşke elektriğimiz olsaydı. Televizyonumuz olsaydı. Bende diğer çocuklar gibi çizgi film izlerdim. Buzdolabımız olsaydı, soğuk su içebilirdik. Hepsinden öte, annemi çok özlüyorum…” minik Yunus şimdi kardeşleriyle birlikte kurduğu hayalin gerçek olmasını bekliyor.