Hepimiz en az bir kere kendi kendimize ''ben nerede yanlış yaptım?'' diye sormuşuzdur. Bu ister hevesle başladığımız bir iş olsun, ister ulaşamadığımız bir hedef, ister bir sınav olsun hiç önemli değil.. Hatayı genelde aynı yerde yapıyoruz: ''Ben nerede yanlış yaptım'' noktasına geldiğimizde gösterdiğimiz evhamda..
Hata insanoğlunun doğasında var. Ben bugüne kadar her işi mükemmel şekilde yapmış bir insana rastlamadım. Varsayalım, gerçekten böyle insanlar var, bu sefer de herhangi bir zaman diliminde, herhangi bir mekanda asla hata yapmayacak diye bir gerçeği kabul etmiyorum. insansın ve hata yapacaksın. Hatta yaptığın hatalar sayesinde daha sağlam adımlar atacaksın.
Burada kötü olan bu soruyu soracak alt yapıyı oluşturmuş olmaktan ziyade;
1- ''ben nerede yanlış yaptım'' noktasında bütün gemileri yakıp dünyanın sonu gelmişçesine karamsarlığa bürünmek, 2- Yaptığımız, yapmaya çalıştığımız işte artık ilerleyemeyeceğimize inanıp çabayı elden bırakmak..
Bunları genel bir çerçevede açıklayacak olursam; insan başarısının en büyük katili umudu yitirmektir. ''Olmadı'' deyip bırakmak, o şeyi ya gerçekten istemediğimizi gösterir ya da donanımsız bir alt yapıya olmayacak şeyler inşa etmeye çalışıyoruzdur. Bu da zaten kendini kandırmaktır. Ya da daha acısı kendini tanımamaktır. Bu konulara bir başka yazımda ayrıntılı olarak değineceğim. ''Nefes alıyorsak umut vardır.'' Ben bu mottoyu çok geç bir zamanda benimsedim, o zamana kadar evhamlardan evham beğenen asıl bendim. Ama insan umut denen şeyin farkına gerçekten vardığında, yapmış olduğu hataların kendisini alt üst etmesine izin vermektense onlarlasavaşmayı tercih ediyor. Çünkü hüsran; hem zamanımızdan çalar, hem kendimize güvenimizden hem de çıktığımız yolda bize vakit kaybettirir. Bu konuyla ilgili bundan yıllar yıllar önce başımdan geçen bir hadiseyi de bir başka yazımda sizlerle paylaşacağım..
Kısaca özetleyecek olursam ''ben nerede hata yaptım?'' noktasında yapmamız gereken şey; ahlanıp vahlanmak yerine, yaptığımız yanlışın üzerine giderek daha sağlam adımlar atmaktır.. ,Unutulmamalıdır ki insanı gerçek doğruya götüren davranış; hata yapmamak değil, yapılan hatalardan dersler çıkararak yükselmektir.
