Diyarbakır izlenimleri

En sonda yazacağımı en başa koyup öyle başlayayım söze;

Ne olacak?

Ne yapacağız?

Bu işin sonu nereye varacak?

Gibi soruların cevabı aranıyor kentte.

Çünkü bir bilinmezlik, bir çözümsüzlük, çözümsüzlükten kaynaklı bir atmosfer hakim Diyarbakır’da.

Bu, bizim ve yurttaşın tespitleri

Bu tespitler, aynı zamanda huzur, güven arayışını bünyesinde barındıran tespitler.

Bir de gelecek kaygısı!

Tarafların kendilerine göre çözüm parametreleri olabilir, ancak vatandaş açısından bilinmez bir durum olduğu için geçerliliği genele hitap etmiyor. Kent merkezinde ‘Savaş hali’ varmış gibi alınmış üst düzey güvenlik önlemlerinin ‘Tedirgin yaşam’ açısından yarattığı travmanın eş başkanların gözaltına alınmasından sonra yaptığı tavan’ı da hesaba katarsak, insanların yaşam sevincinin devamsızlığının takıldığı noktanın ne olduğunu sanırım detayları ile anlatmaya hiç gerek yok.

**

internet yok

Olmayınca da hayat anlamsız bir hal aldı.

Fatura ödemelerinden tutun, havayolu ulaşımına kadar uzanan hizmetlerin tamamı durmuş vaziyette.

Telefon faturası yatıracaksınız, ‘sistem yok’ diyorlar.

Kargo göndereceksiniz, ‘işlem yapamıyoruz’ diyorlar.

Uçak bileti ayıracaksınız, ‘maalesef hizmet veremiyoruz’ diyorlar, 

Vergi dairesinden borcunuzu yatırma imkanı yok.

Elektrik, su, doğalgaz faturanızın günü geçiyor, olsun, gecikme faizi ne güne duruyor. 

**

Alınan bütün önlemler, tedbirler, eş başkanların gözaltına alınması, bunun için yapılan protesto eylemleri, gösteriler, vatandaşın normal yaşamının devamını tamamen ortadan kaldırmış durumda. 

Cadde ve sokaklardaki çöpler giderek çöp dağı oluşturuyor.

Belediyeye ait toplu ulaşım araçları çalışmıyor.

**

Vatandaş soruyor;

Ne olacak?

Ne yapacağız?

Bu işin sonu nereye varacak?

Bu kavga genel mi, kişisel mi?

Geneli mutlu etmek için mi, kişiyi/kişileri mutlu etmek için mi?

Fillerin kavgası mı?

Çimler çoktan ezildi zaten.