Yıllardır coğrafyamızda yanan ateş bırakın sönmesini her gün biraz daha alevlenmektedir. Tunus’la başlayıp bize dayanan bu ateşin kimler tarafından yakıldığını bu ateş sönmedikçe kimlerin karlı çıkacağını bildiğimiz halde üzerimize düşeni yapmıyoruz. Yanı başımızda dün Şengal de zülme uğrayan onbinlerce ezidi kardeşimize yeterince ilgi gösteremedik. Bugünde Kobane’den yükselen daiş (IŞiD) zulmünden kaçan on binlerce kardeşimiz bize sığınmış durumdadırlar. Bunlardan birçok aile Ergani ilçemizde yardımsever ailelerin yanındadır. Ergani halkı olarak bu ailelere yardım etmemiz sahip çıkmamız bir insanlık görevidir. Kendi öz topraklarında zulme uğrayıp kardeş bildikleri topraklara gelmeleri onların en doğal hakkıdır. Bu kardeşlerimize sahip çıkmamızda bizlerin kutsal görevidir. Unutulmasın ki sakladığın değil paylaştığın senindir. Komşusu açken tok yatan bizden değildir. Hadisine inanıyorsak bu insanlık görevini yapmamız gerekir. Kim bilir belki üç beş yıl sonra Allah muhafaza bizde topraklarımızdan kaçma mecburiyetinde kalabiliriz. O zaman bize sığınan bu kürt kardeşlerimizin ne durumda olduğunu daha iyi anlarız. işte bu yüzden tüm Erganili kardeşlerimizin imkanları dahilinde maddi manevi yönde sığınmacı kardeşlerimize yardım elini uzatmalıdır. Bu ateş kolay,kolay söneceğe benzemiyor. Emperyalist güçlerin hesabına gelirse yirmi dört saat içerisinde tüm Ortadoğu da ki ateşi söndürebilir. Bir saat içerisinde Kobane’yi IŞiD ablukasından kurtarabilir. Ama bu Emperyalist güçlerin amacı Ortadoğu da sürekli çatışma ortamı yaratmak ve silah satmaktır. Kerkük Musul da ki petrol batılı güçlerin iştahlarını kabartmaktadır. Ama ne yazık orta doğu liderleri arasında birliktelik olmadığı gibi çatışma yaşanmaktadır. Birileri bu ateşi söndürmelidir. Ama bu ateşin sönmesi için kardeşlik hukukuna riayet edilmeli kardeşlik görevi yerine getirilmelidir. Ateşin sündüğü bir dünya dileği ile...