Uzun zamandır yazılarımın ağırlık noktası çözüm süreci odaklı oldu. 

Farkındayım, belki sıkıyor da olabilirim. Ancak, Türkiye Cumhuriyeti Devletinin ve Kürtlerin en can alıcı sorunu kendi içinde, kendi akıl süzgecinden geçirerek çözmesi gereken bir kavşak noktada bulunuyoruz.

Bu kavşakta sürekli yol kazalarının olması, zaman zaman sıkıntıların yaşanmış olması doğal olarak konuyla ilgili düşündüklerimizi naçizane satırlara döküp paylaşmak gibi bir sorumluluk duyduğum içindir ki konu ağırlığı böyle oluyor. Çok önemli bir süreçten geçerken tarihe de tanıklık ediyoruz. Yeni bir tarih yâda yeniden bir tarih yazıldığı dönemlerde elbette ki tanıklıklar çok önemlidir.

Körü körüne tarihe tanıklık etmek var ki; insanlık tarihi boyunca insanlık adına hiçbir zaman doğru bir tanıklık olmamıştır. Bir de bütün algıları açık tutarak iyisiyle kötüsüyle, eksiği, aksağıyla, eleştiri ve özeleştiri mantığını da devreye sokarak, tamamen iyi niyetli, geleceğe doğru bilgiler aktarmak adına yapılacak tanıklık vardır. işte bu ikincisini önceleyerek bir tanıklık yapılmak isteniyorsa, sürekli yazıp, çizip, fikir beyan etmek, eleştirmek, eleştiri almak, özeleştiri yapmak gibi doğru mekanizmaların işletilmesi gerekir.

işte ben birazda bunu yapmak adına sürekli yazıyorum. 

Aslında, bu yazıları okurken bazı okurlarımın; 

‘Yeter be kardeşim. 

Biraz da bu kentin sorunlarını yaz. 

Trafik sorun

Yol sorun

Temizlik sorun’

‘Bunları ne zaman yazacaksınız’ diye kulak çınlattıklarını duyuyor ve hissediyorum. 

Haklılar, haklısınız demekten başka diyeceğim bir şey olabilir mi?

Elbette ki olmaz.

O zaman ne yapmak lazım?

Yazmak lazım.

Ne zaman?

Hemen şimdi, yeri gelmişken Yerel yönetimlerin tamamına yapalım çağrımızı; Çözüm sürecinin tıkanması, kobanê meselesi, 6-7 Ekim olaylarının yarattığı ağır travma gibi nedenlerden dolayı işlerin aksadığını/aksatıldığını doğrusu gözlemliyorduk. 

Halktan da şikâyetler alıyorduk.

Bence de artık gerekçelerin arkasına geçmenin bir anlamı yok. 

Zaten çözüm süreci ile ilgili son gelişmelerde sevindirici, olumlu gibi. 

Müzakere heyetinin açıklamalarından da bunu anlayabiliyoruz.

Kobanê dede çok fazla bir sorun kalmadı gibi.

Bence herkes işinin başına dönsün. 

Yâda durduğu yerde hareketlensin

Çünkü bu kentler, ilçeler, köyler, mahalleler her zaman her koşulda lazım. 

insana, insanlığa, kendi halkına lazım, hayat devam ediyor çünkü.